 |
COLUMN 5
Back to the eighties door Marc Bijl
Kernenergie transporten, amerikaanse conservatieve president, doemdenken (MKZ), geen woning geen kroning; niet alleen in de mode zijn de jaren tachtig weer helemaal terug.
De dreigende broeikas-effecten op het milieu weerhoudt Bush jr er niet van de hele wereld voor de glorie van de amerikaanse economie te laten stikken. 30000 verdwenen argentijnen is natuurlijk niks in vergelijking met de biggen en koeien die geruimd moeten worden. Ook de paashaas is dit jaar preventief geruimd.
Wiens schuld is dit allemaal?
De maatschappij dat ben jij! Ben je vleeseter, designliefhebber en materialist? Dan ben jij met je nieuwste design bril, je modebladen-theemutsen-middagjes, shoppen in London, Frans Haks-fan en Ontwerpers vriendjes en vriendinnetjes de oorzaak van deze ellende!
In het kielzog gevolgd door de massa (staat inmiddels open voor binnenhuisarchitectuur en design) die echt alles koopt en verslindt wat jij (werkend bij dat trendy reclameburo) hen voorspiegeld.
Wat een lekker leventje. Morgen naar now en wow, enig!
Waarom denk je dat bepaalde zaken tot ontploffing komen? Omdat ze etterend en pulserend worden opgewekt door domme eikels en kutjes zoals jij! Je gaat maar door met mooi doen, design dit en dat, zonder dat je besef dat de wereld helemaal naar de godverdomme gaat met dit vrijblijvende gekonkel!
Waar zijn je principes?
Beeld instituut op Las Palmas wordt nu ook ineens een 'kunstenaarsinitiatief' genoemd. Dat is dus 'cultureel ondernemerschap'; Oppertuun en annexerend proberen creatieve geesten voor je karretje te spannen en ze weer dumpen als het slecht uitkomt, zoals onlangs met
zogenaamde kinderporno van Margi Geerlinks. Hou je haaks Margi!
De NS of welke instantie dan ook kijkt naar eigenbelang en cultuur is in hun ogen niet wat er leeft in de maatschappij maar wat hip en trendy is. Dat is per defenitie vluchtig en veilig.
Beeldend Kunstenaars laten zich massaal vernederen door culturele ondernemers. Beeldend Kunstenaars kunnen zelf geen ondernemersprijzen rekenen zij moeten het voor eer en geweten doen.
De jaren Tachtig zijn terug. Maar, net als toen, zijn de dertigers aan het binnen lopen en worden steeds meer jongeren zwaar depri en zijn islamitische meisjes bang om voor hun mening uit te komen vanwege de familie-eer. Homo's zijn hun leven in Rotterdam ook niet meer zeker. Niks kan meer omdat we in de jaren negentig (toen het nog leuk was) teveel in feeststemming waren en teveel in de heilzame werking van internet, multicultuur en de vrije markt (typisch zo'n yuppen-ding uit de jaren tachtig, die kankerlijers zijn nu aan de macht.)
We leven in Nederland en ik hou van sexshops, vrijheid van meningsuiting en gerechtigheid. Ja, daar wil ik voor vechten, voor volk en vaderland, voor alle nationaliteiten, voor westerse waarden en normen!
Overal kankerjunks en marrokanen die me drugs proberen te slijten op het station. ELKE DAG! Every fuckin day. Het is genoeg!
Eerdaags trek ik een Rotterdam200 T-shirt aan met op de achterkant 'Ruimte Vrijmaken' en knal alle vleeseters, reclameontwerpers, drugsrunners, junks, culturele ondernemers overhoop.
Wie maakt mij iets als ik daarna de bewijslast verduister. Mijn kinderen kunnen gaan trouwen met wie ze maar willen.
Uw reactie naar marcbijl@kunstmarct.com
|

|
|