column 1 COLUMN 2 column 3 column 4 column 5 column 6 column 7
column 8 creatief?
 |
COLUMN 2Man van de wereld door Marc Bijl Ik vraag me af wat de beste uitgangspositie is voor het tonen van een kunstwerk. Dat van de 'underdog' of de 'poolposition'. Dat laatste betekent dat je er als eerste bij was toen de gesprekken over en tentoonstelling begonnen. Met een flinke voorsprong duik je de eerste bocht in en je ziet in je achteruitkijkspiegel de verwarring in de stofwolk. De kunstwerken van de underdog moeten nu wel op een andere manier aan de buitenwereld getoond worden want die snelle starter heeft zelfs zijn/haar eerste sponsor al binnen, zijn/haar project staat op de rails. De underdog gaat dan toch maar rustig verder met het afwerken van zijn idee en de fijn tuning van zijn presentatie. Na enige tijd valt ook hier eegestaagde voortgang te ontdekken. Het lijkt er zelfs op dat deze even snel is als die van het project met de grote voorsprong. Het parcour is nog lang en de grote voorsprong krijgt onverwachte remmingen. Bij iedere pers-presentatie wordt vooral dit snelle kunstwerk (wat nog niet eens af is) getoond aan een ieder die daar in geďnteresseerd is. Dat zijn er gelukkig nog niet zoveel. Maar de kunstenaar met de remmende voorsprong ervaart het anders, die heeft in zijn lange solo rit aan kop een haast euforisch zelfvertrouwen opgebouwd en ziet dat niet terugkomen in de aandacht van pers of publiek. Sterker nog, ook de underdog krijgt al wat media aandacht. Wat zullen we nou krijgen? Dat kutproject is toch heel rommelig en onsamenhangend? Bovendien was het geen partij aan tafel bij de conceptvorming voorafgaande aan deze tentoonstelling. Het heeft ook he-le-máál geen affiniteit met de bedoeling van de tentoonstelling. Het kleine beetje dat oké is, heeft de underdog van de koploper gejat dat ziet toch iedereen? Nee dus. Want het is ook niet zo. De koploper voelt zijn zelfvertrouwen met de dag slinken maar blijft zich verantwoordelijk voelen voor het grote geheel. "Als ik er niet was, godvrdegodvr dan waren die achterblijvers ook nergens..." De underdog gaat lekker en zet voor de laatste ronde alle zeilen bij. Ze gaan tegelijk over de finish en kijken vervolgens om zich heen om te zien wie er gehuldigd gaat worden als winnaar. Er gebeurt niets. Er blijkt geen pijsuitreiking te zijn en geen winaar. Iedereen mocht meedoen en ze hebben allemaal gewonnen. De underdog en koploper zijn niet tevreden, ze willen niks te maken hebben met de middenmotor en de gelijke behandeling. Hun universum wordt niet tot standaard verheven en dat schept een band. Morgen is er weer een race. Doen ze weer mee? marcbijl@kunstmarct.com |
 
|